Η ανάπτυξη τερηδόνας στα δόντια συνδέεται εκτός των άλλων παραγόντων (ορμονικών, γενετικών, μικροβιακών) και με την τροφή. Πρώτος ο Αριστοτέλης παρατήρησε ότι όταν τρώει κανείς μαλακές και γλυκές τροφές προκαλεί ζημιά στα δόντια. Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι η ζάχαρη, τα ζαχαρωτά και...
οι γλυκές φυσικές τροφές (μέλι, σύκα, ξηρά φρούτα) προκαλούν τερηδόνα, με τη βοήθεια μικροοργανισμών που βρίσκονται στο στόμα. Μεγάλη βοήθεια στο θέμα της τερηδόνας προσφέρει η φθορίωση του νερού. Αν το νερό της πόλης δεν είναι φθοριωμένο, χορηγούμε φθοριούχα.Η τερηδόνα μεταδίδεται και από στόμα σε στόμα μέσω ενός βακτηριδίου, του στρεπτοκόκκου mutans. Γι αυτό οι γονείς πρέπει να φροντίζουν και την υγιεινή των δικών τους δοντιών και βέβαια να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τα ίδια σκεύη με το παιδί (ποτήρια, κλπ).
Για να αποφύγει το παιδί τα τερηδονισμένα δόντια, θα πρέπει να μην τρώει ζαχαρωτά, ιδίως μεταξύ των γευμάτων, να τελειώνει το γεύμα του τρώγοντας ένα φρούτο ή με τροφή που περιέχει πολλές φυτικές ίνες (μήλο, καρότο, ωμά λαχανικά), διότι αυξάνουν τη ροή του σάλιου και καθαρίζουν το στόμα από τις τροφές. Πρέπει να μάθει να βουρτσίζει τα δόντια του μετά από κάθε γεύμα και οπωσδήποτε πριν πάει για ύπνο. Αν βουρτσίζει μια φορά τα δόντια αυτή η φορά πρέπει να είναι πριν το βραδινό ύπνο. Στα μικρότερα παιδιά, το καθάρισμα των δοντιών μπορεί να γίνεται με βρεγμένη γάζα. Η χρήση μπιμπερό για το γάλα σταματάει μετά το 12ο μήνα. Μετά το βραδινό γάλα πρέπει να βουρτσίζονται τα δόντια. Μετά τα 3 χρόνια πρέπει το παιδί να επισκέπτεται τον οδοντίατρο κάθε 6 μήνες.
