Τα συνεχόμενα ξενύχτια σε συνδυασμό με τις μειωμένες ώρες ξεκούρασης είναι ένας «εκρηκτικός» συνδυασμός που ενδέχεται να οδηγήσει σε καρδιακή ανακοπή.Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται βρετανοί ερευνητές, οι οποίοι ανακάλυψαν ότι όταν κοιμόμαστε λιγότερο από 6 ώρες ημερησίως αυξάνονται κατά 50% οι πιθανότητες θανάτου από καρδιακή προσβολή, ενώ το ποσοστό εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου ανέρχεται σε 15%. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γουόρικ, ο καθηγητής καρδιολογίας και επιδημιολογίας Φραντζέσκο Καπούτσο και η λέκτορας Μισέλ Μίλερ, εξέτασαν 470.000 άτομα από οκτώ χώρες για χρονικό διάστημα από 7 ως 25 χρόνια. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ένα lifestyle που συνδυάζει πολλά άσκοπα ξενύχτια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, σε συνάρτηση με λιγότερες από έξι ώρες ξεκούρασης, μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.
«Οι ρυθμοί της ζωής μας πλέον είναι πιο απαιτητικοί παρά ποτέ» τονίζει ο κ. Καπούτσο, συμπληρώνοντας ότι «όλη αυτή η καθημερινή ισορροπία μεταξύ εργασίας, προσωπικής ζωής και διασκέδασης αναγκάζει πολλούς από εμάς να θυσιάσουμε πολύτιμο χρόνο ύπνου εις βάρος άλλων δραστηριοτήτων.Ομως κάτι τέτοιο θα έχει συνέπειες στην υγεία μας,αφού μειώνοντας τις ώρες της ξεκούρασής μας,αυξάνουμε ταυτόχρονα τις πιθανότητες να πάθουμε κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον μια καρδιακή ανακοπή». Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Εuropean Ηeart Journal», έρχεται να επιβεβαιώσει τα συμπεράσματα παρόμοιας αμερικανικής έρευνας που ισχυριζόταν ότι όσοι κοιμούνται λιγότερο από πέντε ώρες την ημέρα (μαζί με τον μεσημεριανό ύπνο) εμφανίζουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο για στηθάγχη, στεφανιαία πάθηση, έμφραγμα ή εγκεφαλικό. Αντίστοιχα και ο καθημερινός ύπνος για περισσότερες από εννέα ώρες επίσης αυξάνει κατακόρυφα τον κίνδυνο μιας καρδιακής προσβολής. Οι επιστήμονες παραδέχτηκαν ότι ακόμα δεν γνωρίζουν την αιτία που η μεγαλύτερη ή μικρότερη από έξι ώρες διάρκεια ύπνου επιδρά στο καρδιαγγειακό σύστημα του ανθρώπου. Εκτιμούν πάντως ότι η διάρκεια του ύπνου επηρεάζει τις μεταβολικές και ενδοκρινικές λειτουργίες, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος για σκλήρυνση των αρτηριών του αίματος.
http://www.newscity1.net/
